Dag 9 - Albuquerque - Las Vegas (New Mexico) - 220 km

Helmond rides today for:

Franke & Aswa Keukens

Vanochtend vroeg uit de veren (welke dag niet ?) om 5.00 uur. Om 5.50 uur heeft Bart, als deelnemer van de eerst vertrekkende groep, zijn koffers al in de bus moeten plaatsen. Om 6.00 uur ontbeten en om 6.45 uur is de eerste groep (waaronder Bart) vertrokken. De tweede groep, waar David deel van uit maakt, is vertrokken om 7.10 uur.

's morgens vroeg op pad

Vandaag dus een lange dag met ook redelijk wat hoogte meters (2,500 meter in getal) voor de boeg. Het weer zat mee; zowel van te voren alsook bij aankomst in Las Vegas (New Mexico). Inmiddels is ons gebleken dat de VS (minstens) twee steden kent onder dezelfde naam "Las Vegas". Wij bleken te overnachten in de kleine variant van het echte “Las Vegas” in Nevada; de variant zonder casino’s. Dit Las Vegas is een soort doorreis dorpje midden in het wilde westen, waar truckers, motorrijders en auto liefhebbers even een pauze kunnen nemen, net zoals wij als fietsers in feite doen.

Las Vegas (New Mexico), een ander Las Vegas dan we hadden verwacht.

Kenmerkend voor deze dag, was het feit dat wij de mooiste locatie tot nu toe hadden voor onze lunchpauze. De lokale brandweerlieden van Santa fé (een van de dorpen waar wij doorheen zijn gefietst), hebben de deuren van hun brandweerkazerne voor ons geopend. Dat was heel fijn, aangezien wij voor het eerst, in alle rust, met ons gezelschap  aan tafel konden lunchen. David was met de voorste groep bij de lunchplaats aangekomen. De eerste groep had flink doorgereden en lag daardoor aardig op schema. Na de lunch, zou David op Bart wachten; David heeft in tussentijd  van een dutje op de grond van de kazerne mogen genieten.

Een van de mooie beelden bij de kazerne

Vanaf het begin van  de rit zijn wij op zeer mooie beelden van de natuur getrakteerd. Door de hoogte en ligging van dit gebied t.o.v. de evenaar, zijn wij door een prachtige vallei gefietst die omgeven is door prachtige, licht beboste bergketens. Achter ons kon je besneeuwde toppen zien en voor ons, konden wij in de verte meerdere, alleenstaande bergformaties waarnemen, gaan waar wij mogelijk langs en doorheen zouden fietsen. Voor degenen die David goed kennen, was deze plaats een soort terugkomst voor hem naar zijn geboorteplaats, Cochabamba (Bolivia) da  overigens ook in een vallei ligt. 

Het was net alsof David terug thuis was

Ook merkwaardig voor deze dag, was de sneeuw die uit de storm van twee dagen geleden was gevallen. Deze was nog steeds terug te zien op meerdere plaatsen waar wij doorheen gefietst hebben. Inmiddels was het ruim 15 graden Celsius maar de sneeuw lag er nog ! Geweldig om te zien, leuk om ermee te spelen. Althans, onze Mike, de reisleider, heeft dat tevergeefs geprobeerd  toen hij een sneeuwbal naar het achterste van David gooide. 

Even met sneeuwballen spelen, midden in de zon.

Kortom, ondanks de lengte van deze dag en de moeite die het ons gekost heeft om de tocht te volbrengen, hebben wij een voldaan gevoel aan de dag overgehouden. Tot onze verbazing, had het hotel met ons hongergevoel rekening gehouden en zijn wij met een heerlijke aardappelsoep met koud water/ranja en een kaneelbroodje verwelkomd. Om deze dag nog mooier af te sluiten, heeft Bart goed voor David gezorgd toen hij eten voor hem bracht naar de hotelkamer. David was immers dusdanig vermoeid, dat hij besloot in het hotel te blijven om bij te slapen, Bart ging samen met enkele reisgenoten bij een Vietnamees restaurant eten. Moe maar voldaan, was iedereen om 19.00 uur binnen. Na wat gezellige gesprekken, zijn wij uiteindelijk redelijk op tijd gaan slapen.

Tot morgen!