Dag 10 - Las Vegas - Tucumcari - 176km

Today Helmond rides for:

Driessen Verf & Rivez  Assurantiën en Risicobeheer

Vandaag was een dag als geen andere, een dag waarin alles klopte. De dag ervoor was een ware beproeving voor zowel Bart als David. Bart had uiteindelijk aan het einde van de dag meer energie dan David. Voor David werd het iets te veel en hij kwam behoorlijk vermoeid bij het hotel aan. 

Nu was het anders, het weer was perfect. Het zou een relatief korte route zijn met veel afdalingen en het asfalt waarop wij gereden hebben was prachtig aangelegd. Het gebied waar wij langs hebben gefietst, waren de grasvelden van de hoge vlakten van de Verenigde Staten, tot mijlen ver was er niets te zien of te horen, alleen de natuur, zingende vogels en hier en daar een vlinder die ons voorbij vloog. 

Op de hoge vlakten van de VS

Bovendien, halverwege de rit werd voor ons geconstateerd dat wij vandaag de eerste 1,000 mijl hebben afgelegd ! Dat wil zeggen dat wij bijna een derde van de de totale reisafstand hebben afgelegd. Het was uiteraard een moment dat niet onopgemerkt kon blijven. De koplopers, waaronder David, hadden een ruime voorsprong opgebouwd doordat een samenwerking was opgezet door David samen met de derde Nederlander, die deel uitmaakt van het reisgezelschap, genaamd André. Samen met André heeft David een zogenaamde koppeltijdrit gereden: het was een perfecte samenwerking gegeven de ideale omstandigheden. De fietsgenoten die aan het wiel bleven hangen van David en André hadden hier maar een zin voor: "They're mad !" (ze zijn gek ) Hierna kwam een groot deel van de overige renners langs voor een mooi fotomoment. 

Historisch moment bij de 1,000ste mijl!

Na deze pauze werd er nog steeds goed samengewerkt. Deze keer met de jongste van de groep, Andrew, een jong Engelse triatleet die voor zijn leeftijd ontzettend veel reist en zeer veel levenservaring heeft. Samen met zijn vriendin, plannen ze om volgend jaar naar Australië te gaan. Hij is een ware levensgenieter. Andrew was de snelle afdaler, David de klimmer. Samen hebben wij alle voorlopers ingehaald en hebben wij weten te voorkomen dat de kern van de groep ons zou inhalen.

Twee snelle jongens die genieten van de reis

Eenmaal bij de lunch was het even wachten totdat deze klaar was. De samenwerking werd ondertussen met een ijsje gevierd. Na lekker en gezellig te hebben gegeten, zijn wij met een hele groep voor de laatste 30 mijl vertrokken. Deze keer waren wij met z'n vijven. Het was een fijn gezelschap. Door een uitstekende samenwerking, hebben wij ondanks de tegenwind, een zeer mooie tijd en gemiddelde snelheid neergezet (32,1 km/uur). Wij waren allemaal best trots op onszelf.

Welkomstdetails bij het hotel, wat een service!

Bij aankomst om 14.26 uur bij het hotel, bleek dat er een traktatie voor ons was klaar gezet: een overheerlijk buffet van allerlei soorten fruit, snacks en lekkernijen waar wij uitbundig gebruik van hebben gemaakt. Wat een heerlijke aankomst ! Zoals mijn Nederlandse fietsgenoot zei, "It feels as if we are in Heaven!". Om dit gevoel te bevestigen, maakte David een foto van zijn horloge, die de hoeveelheid inzet voor de dag toont, 700% ! Zeer passend bij deze dag. Tijdens een zalige dutje, was het even wachten op Bart.

Zelfs de cijfers spreken voor deze dag

Onze "Lone ranger" (Llanero solitario) Bart had een vrij zware dag. Bijna over de gehele afstand van deze dag, heeft hij solo gereden. "Llanero solitario" was een tekenfiguur en tevens actieheld die door het wilde westen van Amerika rechtvaardigheid probeerde te brengen op zijn moedige paard; hij trotseerde vlakten zoals wij die ook getrotseerd hebben, altijd alleen.  Heel toepasselijk! Hij heeft deze afstand netjes afgelegd en ondanks zijn vermoeidheid, heeft hij de eindstreep gehaald !

Bart en zijn team, de "Llanero solitario"

Na een welverdiende rust voor Bart, zijn wij uiteindelijk met een groep samen bij het lokale restaurant gaan eten. Geen fastfood, maar een waar steak restaurant die goed aanzien had. Niet voor niks! Het eten was verrukkelijk maar bovendien, zoals onze Engelse reisgenoot Mark zei, "Food tastes better, when in good company." (Het eten smaakt altijd beter in goed gezelschap). Onze dag kon niet meer stuk. Morgen weer een dag!