Het voorproefje

De wekker ging af om 06.30 uur zodat David naar de kust kon gaan om te hardlopen. Na zijn terugkomst hebben wij om 08.30 uur samen ontbeten en enkele van onze medereizigers ontmoet. Vervolgens  hebben wij de fietsen uitgepakt en in elkaar gezet. Vanochtend hebben wij ook kennis gemaakt met Mike de tourleider en de overige drie begeleidsters.

In het zonnetje de fietsen in elkaar zetten

Toen  eenmaal de fietsen in elkaar waren gezet, zijn wij naar de lokale fietswinkel gegaan om onze fietsen te laten ‘finetunen’. Daar hebben wij opnieuw een reisgenoot ontmoet. Ondertussen is het ons duidelijk geworden dat de meerderheid van het fietsgezelschap rond de 60 jaar oud is waardoor Bart zich zijn 52 met jong voelt en David met zijn 32 jaar helemaal. David is dan vooralsnog niet de jongste vanwege de aangekondigde deelname van een Engelse fietser uit Londen van 27 jaar.

Fijne fietsshop en gezellige mensen!

Het werd tijd om een ritje te maken langs het strand. Wij zijn van Costa Mesa naar Long Beach, in Los Angeles, gegaan. Tijdens de lunch hebben wij kennis gemaakt met drie Amerikaanse dames, waarvan er twee Nederlandse ‘roots’ hebben. Bij ieder gesprek dat we hebben, wordt  regelmatig bewondering  uitgesproken voor de tocht die wij gaan afleggen.

Het bewijs mag wel wezen! ;-)

Het weer hier is prachtig met stralende zon, rond de 30 graden. Wat wil een mens nog meer! Op de terugweg heeft David voor het eerst nog gezwommen in de Stille Oceaan waar hij tegen de 3-meter hoge golven ging worstelen. Gevoed door nieuwe ervaringen, prachtige uitzichten en heerlijk eten, zijn wij na 85 kilometers met een voldaan gevoel terug naar het hotel gekeerd.

Wat tijd maken om van het strand te genieten

Na een verfrissende douche, hebben wij een gezonde hap gezocht, Sushi. Deze maaltijd werd op een merkwaardige manier gepresenteerd: op een lopende band die door het restaurant liep met daarop kleine bordjes van plastic. Ironisch genoeg waren de lekkerste vakken gewoon leeg. Die konden we dan wel bijbestellen bij het vriendelijk personeel. Vanwege het aangekondigde dreigement dat bij het niet geheel leeg gegeten hebben van een betreffende plastic bordje, er een boete zou worden opgelegd, hebben wij angstvallig alle bordjes die we van de lopende band namen keurig en netjes leeg gegeten.  

Tenslotte zijn wij een kopje koffie gaan drinken in een bar waar klassikale rock muziek ‘live’ werd gespeeld. Een mooie afsluiter voor de vermoeide mens. Morgen is de laatste kans om de voorbereidingen voor de grote tocht te treffen.